Yazar: Güven AKÇAY

Basdik, değneklerle veya değneğe benzer her şeyle oynanan güzel bir oyundur. Özellikle çobanların karaağaç değneği olursa çok daha güzel olur. Başı toppuzlu olur veya başına bir öküz çivisi çakılır ki değnekleri kırsın. Basdikte sayı sınırı yoktur. Kaç kişi olursa olsun oynanır. İlk önce bir EMEL çizgisi çizilir ve herkes bu emelin gerisinde durarak değneği ayağının ucuna koyarak en uzağa atar. Herkes attıktan sonra en yakına atan ebe olur (diker) ve değneğini emelden 6 -7 metre uzakta çizilen başka bir çizgiye paralel olarak uzatır. Değneğin başında eline bir pabuç alır ve bekler. Diğer oyuncular değneklerini mızrak atar gibi ebenin değneğine atarak onu ÇAKARLAR.

Eğer değneği yerinden oynatmışsa koşarak gidip kendi değneğine ayağıyla basar ve BASDİK der. Ebenin değneği yerinden oynamışsa değneğini düzeltir ve değneğine basamamış olana pabuçla vurmaya çalışır. Kime vurursa o ebe olur ve uyun yeniden başlar. Ebe değneğini çizgiye düzgünce koymadan pabucu atarsa vursa bile sayılmaz. Herkes atarda kimse değneği yerinden oynatamazsa ebe değneğinin başında durarak oyuncuların değneklerine basıp basdik demelerine izin vermez. Eğer uzun süre değneğine basan olmazsa ebe en önce atanı tespit eder ve 50 veya 100 e kadar sayar. Ebe sayı sayarken pabucu yere koyar ve ayağıyla pabuca basarak sayar. Eğer bu süre içinde kaçıp basdik yapan olursa sayı çürür ve yeniden saymaya başlanır. Bu arada her iki taraftan değneğine basmaya çalışanlar HAŞUT- HUŞUT diyerek ebenin görmediği yerden kaçmaya çalışır. Eğer kimse kaçamazsa değneğini ilk atan kişi sayılan sayının sonuna kadar kaçamazsa o ebe olur.

Güven AKÇAY