Köyümüzün eski çınarları bir bir devriliyor, farkında mıyız?
Çocukluğumda kış gecelerinde, ailemizin akşam oturmaları için Merhum Mösüne (Muhsine) Nenemin evine giderdik. Harmanın altından girilen eski karanlık evde, elektriğin olmadığı zamanlarda karanlıktan ürperirdik. Allah rahmet eylesin, Muhsine Nenem meyvelerden ne varsa mutlaka biz çocuklara verirdi. Evimiz aşağı mahallede olmasına rağmen Cıdır Ahmet Dede’yi o zamanlardan tanıdım. Muhsine Nenemin vefatından sonra “Yalnızlık Allah’a mahsus, oğul!” derdi sık sık. Büyükleri olan nenemi ve ablası Nazlı Nenemi ziyarete gelir, mutlaka ismimle, medreseden sonra ise “Hafiz” diye takılırdı. Son zamanlarda ise “Hoca” derdi.
At, onun hayatının son zamanlarına kadar vazgeçilmezlerinden biriydi. Köyümüzün büyük neşberlerindendi. Geçen bandayı tanıtan yazının altına bir köylümüz, “Cıdır’ın bandasının resmini koyar insan” diye yazmıştı. Gerçekten bandaların en meşhuru Cıdır’ındı. Öyle değil mi? Yasaklı üç meyve vardı bütün köyümüzde. Mezarlığın saluru, Rüfet Eminin Gabanın önündeki elması, Celel’in ve Cıdır’ın bandası. Hepsi öldü, Hepsine Allah rahmet etsin.
Hayatının son zamanlarında Oltu’da çocuklarının, torunlarının yanında yaşadı. Bıldır yazın, Oltu’da görüp elini öptüğümde, birlikte çay içtik, hâlini hatırını sordum. Allah’a şükretti. Rahatsızlığı vardı ama her zamanki canlılığı ile “Bu günüme de şührolsun oğul” diyordu.
Hacı İbrahim, Nazlı Nene, Cafer Ahmet, Rahme Nene, Selvi Nene hepsi renkli insanlardı. Allah hepsinin taksiratlarını affetsin, mekânlarını cennet eylesin.
Ruhuna Fatiha!
Eşref ALTAŞ
ölüm hak birgun bizde oleceğiz onemli olan arkanızdan ne konuşulduğu eşref abiyle beraber zakir abi olen insanın arkasından nasıl yadedileceğini hepimize en veciz şekilde gosterdiler saolun var olun
ellerine yüreğine sağlık kardeş
cıdır emiye ve diğer ahirete göç eden bütün köylülü ve müslümanlara allahtan rahmet dilerim nur içinde yatsınlar
Eşref hocam ağzına sağlık.Ahmet eminin şahsiyetini güzel ifade etmişsin.
yazının baş tarafındaki anıları bende yaşadım. kış gecelerinde oturmaya giderdik…
allah cümlesini nur içinde yatırsın.
ellerine sağlık.
Kalemine, yüreğine sağlık Eşref Abi,
Rabbim, Ahmet Amcanın kabrini cennet bahçelerinden eylesin inşallah.